กำลังเป็นที่พูดถึงไปทั่ว จ.อุบลราชธานี
สำหรับบัณฑิตที่เพิ่งเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตรของ ม.อุบลราชธานี
แต่ที่ถูกและชื่นชมอย่างกว้างขวาง
คือภาพของบัณฑิตที่เป็นลูกหลานชาวเขาเผ่าม้ง ก้มลงกราบเท้าผู้เป็นพ่อและแม่
ที่เดินทางไกลจากปลายดอยมาร่วมชื่นชมและยินดีกับคนอันเป็นที่รัก
ที่สามารถสร้างความภาคภูมิใจและเกียรติประวัติแก่วงศ์ตระกูลและพี่น้องชาวเขา
โดยบันฑิตจากยอดดอยที่มมานะคนนี้คือ "นายแสน กุลนิธิรัตน์" อายุ 23 ปี เป็นชานเผ่าม้ง อาศัยอยู่ที่บ้านแม่กลองใหญ่ ต.โมโกร อ.อุ้มผาง จ.ตาก เพิ่งสำเร็จการศึกษามาแบบหมาดๆคณะศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาการท่องเที่ยว อีกทั้งยังมีความสามารถ พูดและสื่อสารได้ถึง 6 ภาษาคือไทย อังกฤษ จีน เกาหลี ภาษาพื้นเมืองเผ่าม้ง และภาษาอีสาน ส่วนพ่อกับแม่นั้น ก็เดินทางลงมาจากยอดดอยเพื่อมาหาด้วยระยะทางถึง 700 กม. ถือเป็นภาพความประทับใจ
นายแสน กล่าวด้วยความปลื้มใจว่า ครอบครัวตนเป็นครอบครัวเล็กๆ อาศัยอยู่บนดอยที่ อ.อุ้มผาง มีอาชีพเป็นเกษตรกร ปลูกข้าว ข้าวโพด เลี้ยงหมู เลี้ยงไก่ พืชผักสวนครัว ยึดหลักเศรษฐกิจพอเพียง รู้สึกภาคภูมิใจมากที่สำเร็จการศึกษา เพราะมีความฝันอยากเป็นมัคคุเทศก์ที่ทำทัวร์ขี่จักยานชมวิถีชุมชน แม้จะไกลจากบ้านแต่ก็ไม่ใช่ปัญหา คิดว่า 4 ปีที่เรียนนี้ต้องทำเพื่อครอบครัวให้ได้ ความสำเร็จ หรืออะไรก็ตามจะยากหรือง่าย ถ้าเราต้องการมันจริง ๆ หรืออยากได้มันจริง ๆ สักวันมันต้องเป็นของเราแน่นอน
"ภาพที่คนพูดถึงนั้นเป็นภาพวันที่รับปริญญาบัตรในวันที่ 13 ธ.ค. พ่อหว่านเน้งกับแม่ต้อง ซึ่งเป็นพ่อแม่แท้ๆของผม เดินทางลงมาจากดอยกว่า 700 โล เพื่อมาร่วมยินดีกับผม ผมซาบซึ้งและสำนึกบุณคุณของท่าน ตอนแรกพ่อกับแม่ก็กังวลว่าจะหาชุดดีๆสวยๆที่ไหนใส่มาหาลูก แต่ผมบอกว่าไม่จำเป็น และขอให้ท่านใส่ชุดเผ่าม้งของบ้านเรามาเลย เพราะไม่เคยอายที่จะบอกใครว่าเราเป็นชาวเขาเผ่าม้ง เราต้องภูมิใจในถิ่นกำเนิด" บัณฑิตแสน บอกเล่าเรื่องราว.
Cr:: dailynews.co.th
โดยบันฑิตจากยอดดอยที่มมานะคนนี้คือ "นายแสน กุลนิธิรัตน์" อายุ 23 ปี เป็นชานเผ่าม้ง อาศัยอยู่ที่บ้านแม่กลองใหญ่ ต.โมโกร อ.อุ้มผาง จ.ตาก เพิ่งสำเร็จการศึกษามาแบบหมาดๆคณะศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาการท่องเที่ยว อีกทั้งยังมีความสามารถ พูดและสื่อสารได้ถึง 6 ภาษาคือไทย อังกฤษ จีน เกาหลี ภาษาพื้นเมืองเผ่าม้ง และภาษาอีสาน ส่วนพ่อกับแม่นั้น ก็เดินทางลงมาจากยอดดอยเพื่อมาหาด้วยระยะทางถึง 700 กม. ถือเป็นภาพความประทับใจ
นายแสน กล่าวด้วยความปลื้มใจว่า ครอบครัวตนเป็นครอบครัวเล็กๆ อาศัยอยู่บนดอยที่ อ.อุ้มผาง มีอาชีพเป็นเกษตรกร ปลูกข้าว ข้าวโพด เลี้ยงหมู เลี้ยงไก่ พืชผักสวนครัว ยึดหลักเศรษฐกิจพอเพียง รู้สึกภาคภูมิใจมากที่สำเร็จการศึกษา เพราะมีความฝันอยากเป็นมัคคุเทศก์ที่ทำทัวร์ขี่จักยานชมวิถีชุมชน แม้จะไกลจากบ้านแต่ก็ไม่ใช่ปัญหา คิดว่า 4 ปีที่เรียนนี้ต้องทำเพื่อครอบครัวให้ได้ ความสำเร็จ หรืออะไรก็ตามจะยากหรือง่าย ถ้าเราต้องการมันจริง ๆ หรืออยากได้มันจริง ๆ สักวันมันต้องเป็นของเราแน่นอน
"ภาพที่คนพูดถึงนั้นเป็นภาพวันที่รับปริญญาบัตรในวันที่ 13 ธ.ค. พ่อหว่านเน้งกับแม่ต้อง ซึ่งเป็นพ่อแม่แท้ๆของผม เดินทางลงมาจากดอยกว่า 700 โล เพื่อมาร่วมยินดีกับผม ผมซาบซึ้งและสำนึกบุณคุณของท่าน ตอนแรกพ่อกับแม่ก็กังวลว่าจะหาชุดดีๆสวยๆที่ไหนใส่มาหาลูก แต่ผมบอกว่าไม่จำเป็น และขอให้ท่านใส่ชุดเผ่าม้งของบ้านเรามาเลย เพราะไม่เคยอายที่จะบอกใครว่าเราเป็นชาวเขาเผ่าม้ง เราต้องภูมิใจในถิ่นกำเนิด" บัณฑิตแสน บอกเล่าเรื่องราว.