ฝากถึงคนรุ่นใหม่.. กว่าจะรู้ตัว ก็เสียเวลาไปเกินกว่าครึ่งของชีวิตแล้ว
เราเสียเวลาไปกับเรื่องที่ไร้สาระ และ ไม่มีประโยชน์
เมื่อผ่านไปนานวัน เราจึงไม่มีแก่นสา รอะไรในชีวิต
ในขณะที่เราเปิดเพจดูว่าดาราคู่นั้นเลิกกันจริงมั้ย..?
เพื่อนเรากำลังโพสต์ขายกระเป๋ามือสอง
ที่รับมาจากตลาดขายส่ง ได้กำไรใบกำไร 400
ในขณะที่เรานั่งตั้งวงกับเพื่อนๆหลังเลิกงาน
เพื่อนที่ทำงานไปเปิดแผงขายแว่นที่ตลาดนัด
5 ทุ่มเรา ” เ ม า “ ขับรถกลับบ้าน โดนด่านไป 5 พัน…!!
5 ทุ่มเพื่อนเก็บแผงกลับบ้าน ได้กำไรจากขายแว่น 5 พัน…!!
ในขณะที่เราเฝ้าลุ้นว่าใครจะได้จัดตั้งรัฐบาล ตามทุกช่องข่าว
เปิดทุกเพจ ไล่คอมเมนต์ตอบโต้ฝ่ายตรงข้ามทุกโพส
กับใครก็ไม่รู้ในเพจ เพียงเพราะความคิดเห็นไม่ตรงกัน
ในขณะที่ที่เรากำลังพิมพ์เถียง…!! เสียเวลาไปครึ่งวัน
เพื่อนได้ใช้เวลาทำงานที่หัวหน้ามอบหมายเสร็จแล้ว
และ ใช้เวลาว่างพิมพ์ตอบลูกค้าที่สั่งน้ำหอมได้กำไรมา 3 พัน
เพื่อนพิมพ์ลงเพจซื้อขายหาช่องทางขายรองเท้าผ้าใบออนไลน์
โพสต์ขายแป็บเดียวกำไร 180 บาท
ในขณะที่เรา เอาแต่โพสบ่นว่าทำไมเงิน…ไม่พอใช้
นี่เงินเดือนหรือเงินทอน เพื่อนคนเดิม…!!
กำลังเอาเงินกำไรเดือนนี้ 4 หมื่นกว่าเข้าบัญชี
ในขณะที่เราตามแสดงความคิดเห็นทุกประเด็น ตามเพจต่างๆ
เพื่อนเราใช้อินเตอร์เน็ตสำรวจดูว่าตลาดนัดไหนคนเดินเยอะ
จะได้ติดต่อเอากระเป๋ารองเท้าไปลง
มองออกหรือยัง… ทำไมชีวิตไม่ดีเหมือนคนอื่น…?
บางครั้งก็เพราะทำตัวเองทั้งนั้นแหละ
คนอื่นเขาไม่ได้เก่งกว่าเราหรอก
เราต่างหาก ที่เลือกใช้ชีวิตแบบนี้เอง
สุดท้ายเราก็โทษคนอื่น…
โทษโชคชะตา โทษนายก โทษเศรษฐกิจ แต่ไม่โทษตัวเอง
พอเพื่อนได้เลื่อนตำแหน่ง ก็หาว่า… เ ลี ย เ จ้ า น า ย
พอเพื่อนออกรถใหม่ ก็แซะว่า… ได้โบนัสเยอะ
เพื่อนชวนขายของตลาดนัด บอก… ไม่มีเวลา
เพื่อนบอกรับไปขายออนไลน์สิ
โอ๊ย…!! ฉันโพสต์ไม่เป็นหรอกไม่เคยขายของ…!!
สุดท้ายชีวิตเรากับเพื่อนก็ค่อยๆห่างออกจากกัน
คนนึงมีชีวิตดีๆขึ้นทุกวัน คนนึงนั่งโทษโชคชะตาตัวเองต่อไป
เราจดจ่ออยู่กับเรื่องที่ไม่มีประโยชน์กับชีวิต
ชีวิตเราก็จะมีแต่อะไรที่ไม่มีประโยชน์
เลิกโทษคนอื่น… เลิกจับจ่องที่คนอื่น…!!
แล้วสนใจตัวเองได้แล้ว ชีวิตดีๆจะได้เกิดกับตัวเองเสียที
คนล้มเหลว สนใจแต่เรื่องไม่มีประโยชน์
ทั้งชีวิตก็เลยมองไม่เห็นโอกาสที่อยู่รอบตัว
คนสำเร็จ มองหาแต่ช่องทางทำมาหากิน
ทั้งชีวิตก็เลยมองเห็นทุกปัญหาเป็นโอกาส
นั่งก้มหน้าอ่านแต่ดราม่า… เงยหน้ามาอีกที เพื่อนเป็นผู้จัดการแล้ว
มัวแต่พูดถึงเรื่องชาวบ้าน… เผลออีกที่ เพื่อนเปิดกิจการเป็นของตัวเองไปแล้ว
ก้มหน้าก้มตา พิมพ์นั่งเถียงกับทุกคนที่ไม่เห็นด้วยกับคอมเมนต์ของตัวเอง
สักวันหนึ่ง..!! เงยหน้าขึ้นมาจะถูก ” ไ ล่ อ อ ก “ …!!
เชื่อเถอะว่า… ไม่มีอะไร ” เ จ็ บ ป ว ด “ เท่ากับ
การที่ อายุ 40-50 เพื่อนมีชีวิตที่มั่นคงหมด
ครอบครัวเพื่อนอยู่สุขสบาย มีบ้าน มีรถ
มีเวลาใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัว มีเวลาดูแลพ่อแม่
แต่เรายังต้องก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไป
อยากมีชีวิตแบบไหนเลือกเอาเอง… ตัวใครตัวมันอยู่แล้ว
Cr. ขอบคุณเรื่องราวบางส่วนจาก : คุณ สิริทัศน์ สมเสงี่ยม
