ยามเราตกอับ จะมีสักกี่คนที่ยังอยากรู้จักเรา

ยามเราตกอับ จะมีสักกี่คนที่ยังอยากรู้จักเรา

คุณ.. รู้จักคนเยอะไหม?

คุณรู้จักคนเยอะมาก แต่คนที่ช่วยเหลือคุณมีสักกี่คน

อย่ าบอกว่าคุณรู้จักคนมากมาย ย า ม ที่คุณ ต ก อั บ ดูสิว่าจะมีสักกี่คนที่ยังอย ากรู้จักคุณ

คนที่กินๆ ดื่มๆ ท่อง ราตรีกับคุณทุกวัน

ย ามคุณมีปัญหา ไม่แน่เสมอไปว่า.. เขาเหล่านั้น.. จะยื่นมือเข้ามาช่วย

เพื่อน.. จงนับที่คุณภาพ อย่ านับเอาที่ปริมาณ ลากมันฝรั่งไปมาเต็มลำรถ มิสู้ไข่มุกราตรีเพียงเม็ดเดียว

ฉันมีแอบเปิ้ลอยู่หนึ่งลูก แบ่งให้เธอครึ่งหนึ่ง นี่คือ.. น้ำใจจากมิตรสหาย

ฉันกินหนึ่งคำ ที่เหลือให้เธอ นี่คือ.. ความรักของหนุ่มสาว

ฉันไม่ได้กินสักคำ ให้เธอทั้งลูก นั่นคือ.. พ่อและแม่ของเธอ

ฉันเก็บซ่อนไว้ แล้วบอกกับใครๆ ว่าหิวจังเลย มีอะไรให้กินไหม?  นี่คือ .. คนในสังคม

วันไหนชายหนุ่ม จ น จึงรู้ว่า.. หญิงคนไหนรักคุณจริง

วันไหนหญิงสาวไม่สวย ไม่น่ารัก จึงรู้ว่า.. ชายคนไหนจะอยู่เคียงข้างไม่ละทิ้งคุณ

วันไหนที่คุณทำอะไร อั บ อ า ย ขาย หน้า จึงรู้ว่า.. ใครจริงใจ ใครใส่ใจคุณ

เคียงข้าง ไม่ใช่เพราะคุณมีเงินฉันจึงตามติด

ถนอมรักษา ไม่ใช่เพราะคุณสวยผมจึงห่วงใยใส่ใจ

สิ่งที่หลงเหลือเมื่อเวลาผ่านไป ไม่ใช่ทรัพย์สินเงินทอง ไม่ใช่รูปโฉมความงาม แต่.. เป็นความจริงใจ

คืนผันวันผ่าน อาจไม่ผูกพัน ไม่ควรรู้จักแต่หน้า แต่.. ควรรู้ใจ

ที่มา นุสนธิ์บุคส์