“สามประโยคที่พ่อสอนสั่ง” จากประธานาธิบดี สีจิ้นผิง

สุภาษิตจีน สามประโยคที่พ่อสอนสั่ง

ตอนเด็ก ข้าพเจ้าเป็นคนเห็นแก่ตัวมากเจออะไรดี จะอย า กเอามาเป็นของตัวเองให้ได้
โดยไม่ใสใจว่าคนอื่นเขาคิดอย่างไร

นานเข้าเพื่อน หายไปทีละคนสองคนมีเพื่อนน้อยลงไปเรื่อย ข้าพเจ้ากลัดกลุ้มและหงุดหงิดใจมาก นอกจากเห็นแก่ตัวแล้วข้าพเจ้ายังเป็นคนชอบวิพากษ์วิจารณ์คนลับหลัง

มีอยู่คืนหนึ่ง

คุณพ่อทำบะหมี่สองชามชามหนึ่งมีไข่ไก่ฟองหนึ่งบนบะหมี่อีกชามดูไม่มีอะไร มีแต่บะหมี่

คุณพ่อถามข้าพเจ้าว่าจะทานชามไหนตอนนั้นไข่ไก่เป็นของหาย ากมาก ต้องตรุษจีนหรือวันเกิดถึงมีโอกาสทานไข่ไก่

ก็แหง๋อยู่แล้วข้าพเจ้าก็เลือกทานชามที่มีไข่โปะอยู่ข้างบน ความจริงข้าพเจ้าเลือกผิดนะ  เพราะ ตอนที่ทานอย่างเอร็ดอร่อยอยู่นั้น เห็นคุณพ่อทานถึงก้นชามแล้วในก้นชามถึ งกั บมีไข่สองฟอง

ข้าพเจ้ารู้สึกเสียใจ ที่ตนใจร้อนไม่ได้คิดให้ดีคุณพ่อเห็นท่าก็ยิ้มแล้วพูดกับข้าพเจ้าว่า

“ลูกเอ๊ย เจ้าจงจำไว้ที่ตาเห็นนั้นอาจไม่ใช่ของแท้ คิดจะเอาเปรียบคนอื่นกลับข า ดทุนใหญ่หลวงได้นะลูก”

ในคืนที่สอง

คุณพ่อก็ทำบะหมี่อีกสองชามดูแล้วเหมือนของคืนก่อนไม่มีผิด ชามหนึ่งมีไข่โปะอยู่ฟองหนึ่ง อีกชามหนึ่งคล้ายมีแต่มะหมี่

คุณพ่อให้ข้าพเจ้าเลือก ข้าพเจ้าเสียค่าโง่ไปทีแล้ว ข้าพเจ้าเลือกเอาชามที่ไม่มีไข่ คุณพ่อมองข้าพเจ้าโดยไม่ได้ปริปาก

ข้าพเจ้าจับตะเกียบรีบโกยบะหมีเข้าปาก ด้วยคิดจะทานไข่ในก้นชามไว  แต่หารู้ไม่ว่านอกจากบะหมี่และซุบแล้วไม่มีอะไรเลย

และแล้วคุณพ่อกับกล่าวกับข้าพเจ้าว่า ลูก เจ้าจงจำไว้ให้ดีนะลูกนะ

“อย่าให้ความสำคัญหรือเชื่อในประสบการณ์มากเกินไป เพราะการดำรงชีวิตมีการพลิกเพลง ห ล อ กเราได้ แต่ลูกก็ไม่ต้องท้อแท้ ไม่ต้องเสียใจ ถือว่าเป็นการลิ้มลอง เป็นประสบการณ์ ก็แล้วกันนะลูกภูมิปัญญาเหล่านี้หาอ่ า นจากตำราไม่ได้นะ”

ในคืนที่สาม

คุณพ่อก็ทำมะหมี่สองชามอีกดูเป็นแบบเดียวกัน ชามหนึ่งมีไข่ฟองหนึ่งอีกชามไม่มีไข่

คราวนี้ข้าพเจ้าให้คุณพ่อเลือกก่อน ไม่หุนหันเหมือนสองคืนที่ผ่านมา ข้าพเจ้าพูดกับคุณพ่อ ด้วยความเคารพว่า

คุณพ่อครับ ท่านเป็นผู้ใหญ่ท่านเหน็ดเหนื่อยกับการดูแลครอบครัวเรามามากแล้ว คุณพ่อเลือกก่อนเถอะครับ

คุณพ่อเลือกเอาชามที่มีไข่หนึ่งฟองส่วนข้าพเจ้าก็ทานชามที่ไม่เห็นมีไข่ แต่ผิดคาดนะครับ ในก้นชามมีไข่อยู่สองฟอง

คุณพ่อเงยหน้าขึ้น พูดกับข้าพเจ้าด้วยสีหน้าที่อ่อนโยนและครุ่นคิด แต่ก็พูดแบบเนิบ ว่า

“ลูกต้องจำไว้ให้ดีนะ เมื่อลูกคิดและทำเพื่อคนอื่นแล้ว ความโชคดีก็บังเกิดกับเราได้นะ”

คำพูดของคุณพ่อ

ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกละอายใจในตัวเองเป็นอย่างมาก นับแต่นั้นมา ข้าพเจ้าก็จดจำสามประโยคของคุณพ่อไว้มิรู้ลืม  ยึดเป็นสรณะในการดำรงชีวิต

ไม่ว่าเป็นการวางตัวหรือปฏิบัติหน้าที่ ก็มักจะคำนึงถึงประโยชน์ของคนอื่นก่อน ผลก็เป็นอย่างที่คุณพ่อได้สอนสั่งไว้จริง

ความโชคดีมาเยือนมิได้ข า ด และหน้าที่การงานของตัวเองก็เริ่มดีขึ้นเรื่อย งานบางอย่างก็ไปแบบก้าวกระโดดเลยทีเดียว

เล่าโดย ประธานาธิบดี สีจิ้นผิง แปลโดย อาทร ฟุ้งธรรมสาร

ขอบคุณแหล่งที่มา: สุภาษิตจีน-สามประโยคที่พ่อสอนสั่ง