ถ้าจะโสด จงเป็นคนโสดที่มีบุญ
ถ้าจะโสด..จงเป็นคนโสดที่มีบุญ
คนโสด ที่ปรารถนาการพ้นทุกข์หลุดพ้นการเวียนว่ายต า ยเกิดความโสดนี้ น่าจะมาจากผลกรรมดี อันเป็นบุญเดิมของเค้า
ส่วนคนโสด ที่ไม่ได้สนใจเรื่องศีล สมาธิ ภาวนาความโสดนี้
น่าจะมาจากกรรมไม่ดีที่แสดงผลต่อเบ้าหน้า ฐานะ ผิวพรรณ
อุปนิสัยต่างๆจึงทำให้โสด
คนโสด หลายคน ก็ไม่อยากเป็นโสดบางคนถึงกับพูดว่าฉันยอมเปลี่ยนแปลงทุกอย่างเพื่อให้เข้ากับคนที่ฉันรักได้
บางคนก็บอกว่า ฉันดูแลตัวเองได้ ดูแลครอบครัวได้มีรายได้พอเลี้ยงตนเอง เลี้ยงลูกตามลำพังได้ ขอเพียงรักฉันก็พอ ฉันไม่ขออะไรอีก
บางคน คิดว่า ปัญหาอยู่ที่ โอกาสพบคนน้อยไม่ว่าจะเพราะที่อยู่ ที่ทำงาน ที่เรียน หรือ ที่ดำเนินชีวิต ไม่มีโอกาพบคนมาก ๆ
บางคน คิดว่า เป็นกรรมเก่า พรหมไม่ลิขิตหรือ เกิดจากสิ่งนอกเหนือการควบคุม
แต่จริง ๆ แล้ว เรามีโอกาสพบรัก และแต่งงานมีชีวิตคู่ตลอดทุกช่วงอายุของเรา ตั้งแต่วัยเด็ก จนถึง ไม่กี่วันก่อนต า ยด้วยความชรา
ขึ้นกับว่า เราจริงจังกับความต้องการชีวิตคู่หรือเปล่า
สมัยก่อน เป็นสิ่งน่าอาย ถ้าบอกว่าผู้หญิงต้องการชีวิตคู่
ต้องการสามีแต่ที่จริงแล้ว เป็นความต้องการปรกติของคน ที่จะต้องการความรัก
ต้องการคนรัก
ถ้าจะจำกัดให้แคบ ๆ ว่า มีอะไรที่ต้องปรับปรุงหรือมีอะไรที่คนมีคู่กับคนไม่มีคู่ต่า่งกัน
สิ่งนั้นคือ ทัศนคติคนที่กลัวสารพัด กลัวคนหลอก กลัวผิดหวัง กลัวไม่ได้ดังใจ กลัวขายหน้า …มักจะกลัวทุกอย่าง ยกเว้น กลัวอยู่คนเดียว
ในสหรัฐอเมริกา คนกลัวมาก ไม่ใช่กลัวอยู่คนเดียว แต่กลัวต า ยคนเดียวจนเป็นคำด่าว่า “คนอย่างเธอ ต้องต า ยคนเดียวอย่างเปล่าเปลี่ยว”
พอคนอายุมากขึ้น ความสามารถในการพึ่งตนเอง ก็ลดลงด้วยเพราะร่างกายไม่แข็งแรง ฟื้นตัวช้า และเจ็บซ้ำบ่อย ป่วยซ้ำบ่อย
หากเราเป็นคนหนึ่งที่คิดว่า ฉันมีพี่น้อง มีลูกหลานมีเงิน มีสมบัติ มีคนใกล้ชิด มีคนดูแล
เรากำลังคิดในทางที่ไม่ถูกต้องถ้ามีใครสักคนที่จะดูแลเรายามแก่ ป้อนน้ำ ป้อนอาหารเรา อาบน้ำ สระผม แปรงฟันให้เราพาเราไม่สูดอากาศ
ตากแดด รับไออุ่น ในยามที่เราเจ็บป่วย พิการ หรือเป็นอัมพาต
ไม่ใช่เพียง 1-2 ปีแรก แต่เป็น 10 ปี หรือ 20-30 ปีคนนั้นคือ สามี หรือ ภรรยา ที่ร่วมทุกข์ ร่วมสุขกันมา
ไม่ใช่พี่น้อง ลูก ๆ หรือ หลาน ๆคนเหล่านี้จะทนทำได้ไม่นาน
ทัศนคติว่า ฉันเก่ง ฉันอยู่ได้ ฉันไม่ง้อใคร ฉันเป็นคนเลือก
ฉันไม่ใช่ตัวเลือกทุกอย่างที่ สอนให้เราแกร่ง เราไม่ต้องพึ่งพาใครนี่แหละ
ที่ทำให้เราเป็นโสด
ที่กาญจนบุรี จุดที่แควน้อยและแควใหญ่มาบรรจบกันเราจะเห็นชัดเจนว่า น้ำจากสองแควมีสองสี ต่างมีสีของตนเอง
แต่เมื่อมาบรรจบกันมันจะหลอมรวมกันเป็นแม่น้ำสายเดียว มีสีเดียว
เราแต่ละคน เติบโตมา ในสภาพแวดล้อมที่ต่างกัน 20 ปีบ้าง 30 ปีบ้างการจะอยู่ร่วมกันกับคนอื่นที่ เติบโตมา
ในสภาพแวดล้อมที่ต่างกัน 20 ปีบ้าง 30 ปีเช่นกัน ย่อมไม่ง่าย
ถ้าเรายืนยันว่า ฉันต้องเป็นอย่างนี้ เธอต้องปรับเข้าหาฉันหรือฉันแก่เกินกว่าจะปรับตัวแล้วเราก็เหมือนถูกลิขิตมาให้ต า ยคนเดียว
