อดีตมีไว้สอนใจ อนาคตมีไว้เตรียมใจ ปัจจุบันมีไว้ใส่ใจ

อดีต มีไว้สอนใจ อนาคต มีไว้เตรียมใจ ปัจจุบันมีไว้ใส่ใจ

จุดเริ่มต้นของการใช้ชีวิตให้คุ้มคือการทุ่มเทกับการ ใช้ชีวิตขณะนี้

ไม่ใช่ ใช้ชีวิตซํ้าอยู่ในหัว และไม่ใช่ ใช้ชีวิตล่วงหน้าอยู่ในฝัน

ถ้าแต่ละวันคุณเอาแต่เฝ้าเสียดายอดีต เป็นเวลาสัก 3 ชั่ วโมงแล้วใช้เวลาอีก ร่วม 3 ชั่ วโมง

ในการฟุ้งซ่านถึงอนาคต

สิริรวมแล้วคุณปล่อยให้อีก 6 ชั่ วโมงหายไปเปล่าๆ

โดยไม่มีการ ใช้ชีวิต แต่อย่างใด

เพราะการใช้ชีวิต คือการ เอาปัจจุบันไปทําอะไรเพิ่ม

ไม่ใช่การนึกถึงสิ่งที่ เคยทําไว้แล้ว แก้ไขไม่ได้แล้ว และยิ่งไม่ใช่

การนึกถึงสิ่งที่ยังไม่มีสิทธิ์ทําไม่รู้จะได้ทําหรือเปล่า

นโยบายที่เหมาะสําหรับการ เริ่มต้นใช้ชีวิตให้คุ้ม

ควรออกตัวจากการตกลงกับตนเองชัดๆว่าเราจะ สูญเสียปัจจุบัน ให้กับอดีต

และอนาคตน้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

จี้ลงไปให้ชัดๆ พอรู้ตัวว่าบ่นอะไร เช่น

สมมุติว่าย้อนเวลากลับไปได้นะ ต้องรีบแก้ใหม่ สั่งตัวเองทันที

อย่ามัวสมมุติว่า ย้อนเวลาได้จะแก้อะไรดี

แต่สมมุติว่าถ้าสํานึกได้เดี๋ยวนี้มีความคิดไหนให้เปลี่ยนบ้าง

อีกอย่าง คือการตกลงกับตัวเองว่า จะไม่กังวลเกี่ยวกับพรุ่งนี้

หรือวันหน้า แต่จะขยันทําทุกอย่างในวันนี้เพื่อให้สบายใจว่า

ได้ทำรากของวันพรุ่งนี้ไว้ดีที่สุดแล้ว

ถ้าจะต้องเอาวันนี้ไปเกี่ยวข้องกับวันหน้าก็คือคิดอ่านวางแผน

ไม่ใช่ให้ถูกพรุ่งนี้ปล้นด้วยอาการกลุ้มเปล่า

หลังจากตกลงใจได้ว่าจะเอาแต่วันนี้ เมื่อวานไม่เอา พรุ่งนี้ไม่เอา

คุณจะพบว่าการหลงใช้ชีวิตแบบ สมมุติว่า

หายไปกลายเป็นใช้ชีวิตแบบ มีอะไรต้องทำ เสียได้

ที่มา ดังตฤณ