Home »
ข้อคิด
»
เราต้องเรียนรู้ที่จะเดินคนเดียว เพราะคงไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอด
เราต้องเรียนรู้ที่จะเดินคนเดียว เพราะคงไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอด
หลักของการใช้ชีวิต ในชีวิตของคนเราที่มีความสุชได้
อันดับแรกเราต้องสร้างพื้นฐานของการมีสุขภาพที่ดีไว้ก่อน
อาจเรียกได้ว่าเมื่อสุขภาพร่างกายของเรานั้นแข็งแรงอารมณ์ย่อมสดใส
ทำให้เรามองโลกในแง่ดี
การที่สุขภาพแข็งแรงจะทำให้เรามีพละกำลังทำอะไรก็ได้หลายอย่างในสิ่งที่เราอยากทำค่ะ
เราต้องรู้จักที่จะรักตัวเอง อยู่คนเดียว ใหเ้มีความสุข
เพราะหากวันใดวันหนึ่งที่คนข้างๆไม่ได้ใส่ใจคุณเหมือนเดิม
ไม่ได้อยากที่จะเดินร่วมทางกับคุณ ไม่ต้องเสียใจไป
เพราะต่างฝ่ายต่างเลือกทางเดินเป็นของตัวเองกันทั้งนั้น
ชีวิตของคนเราไม่เหมือนกัน
ไม่มีใครที่จะสามารถเดินเคียงข้างคุณไปสุดปลายทาง
อย่าให้คนๆนึงกลายเป็นทั้งหมดของชีวิตคุณ
ความซาบซึ้งที่มีทดแทนความผูกพันไม่ได้ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนเป็นคนแปลกหน้า
คนเราทุกคนต้องเรียนรู้ที่จะยิ้ม แม้ว่าในใจของเราจะเจ็บแค่ไหนก็ตาม
มนุษย์ทุกคนล้วนมีความเห็นแก่ตัวอยู่กับตัวเอง
อย่าไปคาดหวังว่าใครเขาจะดีกับตัวคุณไปจนตลอด
ตัวคุณเองควรที่จะต้องฝึกยิ้มบ่อยๆ และทิ้งสิ่งที่ทำให้คุณไม่มีความสุข
การอยู่ร่วมกันกับผู้อื่นในสังคมนั้น
เราอาจจะมีบ้างที่ต้องกระทบกระทั่งกับผู้อื่นอยู่บ้าง นับว่าเป็นเรื่องปกติ
แต่เราจะต้องรู้จักดูใจตัวเองเพื่อไม่ให้การกระทบกระทั่งกันนั้นนำมาพร้อมความโกรธ
เกลียดกัน ใครอื่นอาจจะไม่พอใจเรา โกรธเกลียดเราได้
แต่เราจงระงับสติเตือนใจตัวเองอย่าโกรธ ด่าว่าใครก็พอ
อย่าเลือกคบคนเพียงหน้าตาคนหน้าตาดีไม่ใช่ว่าจิตใจจะดี
ไม่ใช่ว่าจะนิสัยดีเหมือนรูปร่างหน้าตา คนสมัยนี้ชอบมองกันแค่ภายนอก
เราต้องรู้จักมองให้ลึกถึงจิตใจที่แท้จริง ว่าจริงๆแล้วเขาเป็นคนอย่างไร
ไม่มีอะไรเหมือนเดิมจงเข้าใจธรรมชาติของมนุษย์และโลกของเรา
ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเปลี่ยนไปในทุกเวลา ทุกนาที ตามกาลเวลา
อย่าเอาวิธีการเก่าๆมาแก้ไขปัญหาใหม่ๆ
แน่นอนคนสองคนรักกันอาจจะไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา อย่าเอาแต่ร้องไห้
อย่าเอาแต่เรียกร้อง ชีวิตของคนเราจะต้องเดินต่อไปข้างหน้าด้วยตัวของเราเอง
กำแน่นมากเท่าใดก็สูญเสียมาก
ลองให้คุณนั้นคิดดูนะว่ายิ่งคุณกำแน่นเม็ดทรายก็จะร่วงออกจากมือมาก
เช่นเดียวกับคนที่เรากำแน่นเท่าไหร่นั้นเขาก็จะพยายามที่จะออกจากเราไป
เพราะความอึดใจ จงถนอมน้ำใจต่อกันจะดีกว่าค่ะ เมื่อใดที่คุณรู้สึกสิ้นหวัง
อยากร้องไห้ก็ร้องออกมา แต่เมื่อร้องจนพอใจแล้ว
ก็ต้องลุกขึ้นเดินขึ้นใหม่อิกครั้งในวันข้างหน้าอย่าท้อ
ยุคนี้ต้องสตรองให้ถึงที่สุดค่ะ สู้ไปพร้อมๆกัน
สุดท้ายนี้คนที่เป็นห่วงเรามากที่สุดไม่ว่าเรานั้นจะทุกข์จะสุข
เราผู้นี้จะอยู่ข้างคุณเสมอ ก็คงไม่ใช่ใครเลย พ่อแม่ของเรานั้นเองค่ะ
พ่อและแม่คือคนที่หวังดีต่อคุณมากที่สุด
อย่านึกถึงท่านทั้งสองเฉพาะตอนที่ไม่มีเงิน
ในสายตาของพ่อแม่ตัวคุณเป็นเด็กอยู่ตลอดเวลา หากจะทำอะไรลงไปนั้น
ให้ย้อนนึกถึงพวกท่านให้ดีเสียก่อนที่จะลงมือทำลงไป
เพราะคนที่จะเสียใจมากที่สุดนั้นก็ต้องเป็นท่านทั้งสองอย่างแน่นอนค่ะ
ขอขอบคุณข้อมูลข่าวจาก
https://bit.ly/2rXT26N
ขอขอบคุณข้อมูลข่าวจาก
https://bit.ly/2ueUMcr