‘ที่ไปเที่ยว’ ไม่ใช่เพราะมีมากมาย กลัวว่าแก่มาจะได้ไม่เสียดายทีหลัง

‘ที่ไปเที่ยว’ ไม่ใช่เพราะมีมากมาย แค่ไม่อยากเสียดายตอนแก่

หากคุณมีเงินคุณสามารถเลือกโดยสารด้วยรถไฟฟ้าเร็วสูงหรือเครื่องบิน แต่ถ้าหากไม่มีเงินก็เลือกเดินทางโดยรถไฟธรรมดาที่ระหว่างทางได้ยินผู้คนบ่นและพูดนินทามากมาย ต้องจอดพักทุกสถานี นั่งรอเวลาผ่านไปเรื่อยบนรถไฟ นอกจากนี้ยังมีความประหลาดใจที่แตกต่างกัน ซึ่งเป็นความน่าสนใจที่คุณไม่เคยสัมผัสมาก่อน

ในการเดินทาง แม้ว่าจะเป็นการเดินทางแบบยากจน แต่มันสามารถทำให้คุณรู้จักผู้คนที่แตกต่างกันมากขึ้นได้สัมผัสถึงท้องฟ้าที่สวยสดใส ไม่แน่อาจมีคนที่พยายามใช้สองเท้าในการไล่ตามความกว้างและลึกของชีวิตก็เป็นได้


ร้อยพันเทือกเขาและสายน้ำ ผู้คนมากมาย ที่กำลังเผชิญกับโลกใบนี้ เราเป็นเพียงหยดน้ำในมหาสมุทร ที่สามารถวิ่งและกระโดด สามารถยิ้มและทุกข์ได้เพียงไม่กี่สิบปี ดังนั้นถ้าเดินออกมาได้ ก็ออกมาดูโลกเถอะ!

“เงิน” ไม่ว่าจะมากหรือน้อยก็คือมี อยู่ที่คุณว่าจะใช้มันอย่างไง? การเป็นคนธรรมดาคนหนึ่งนั้น ไม่พยายามจะสร้างความสุขต่อโลก แต่หวังเพียงว่าในหนึ่งเมื่อแก่ชรามากแล้ว เวลาเปิดอัลบั้มรูปมา ก็มีเรื่องราวมากมายในนั้นที่ทำให้คุณคิดถึง เช่น ท่ามกลางหิมะ, ทะเลทราย,สายฝน, ตามท้องถนน เรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นในชีวิตที่ผ่านมา

 “เงิน” สามารถกำหนดวิธีการเดินทางของคุณ ว่าจะนั่งรถหรือจะนั่งเครื่องบิน จะพักโรงแรมหรูหรือห้องพักธรรมดา แต่มันไม่สามารถส่งผลกระทบต่อความกล้าหาญและความอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับโลกใบนี้ได้หรอกนะ!

ออกเดินทางไปจากเส้นทางชีวิต 3 จุดในเส้นทางเดียว ซึ่งหมายถึง บ้าน ที่ทำงาน ห้องอาหาร กระโดดหนีออกมาจากสิ่งแวดล้อมเดิมๆ ยอมดื้อรั้นปล่อยตนเองเดินออกมาสักครั้ง เพื่อจะได้ไปดูโลกที่กว้างใหญ่นี้

ผสมผสานการท่องเที่ยวและการดำเนินชีวิตเข้าด้วยกัน มองดูริมทางที่มีดอกไม่เบ่งบาน มองดูลมพัดใบไม้ใบแรกที่ร่วงหล่นบนท้องถนน มองดูวิวทิวทัศน์รอบๆกาย การวางแผนหมื่นครั้ง ไม่สู้ออกเดินทาง 1 ครั้ง ไม่ว่าจะไปที่ไหน ให้เท้าของคุณได้เดินไป หวังว่าคุณจะสามารถวัดความกว้างของโลกนี้ได้ในสักวันหนึ่ง

ที่มา:adqoo