“คนสุดท้าย” ไม่ได้อยู่กันเพื่อแก้เหงา

คนที่ใช่

• คนที่จะเดินมาแล้วใช่เลย นั้นไม่มี
มีแต่ทำอะไรร่วมกันดีๆ ก่อน แล้วค่อยใช่

• คนสุดท้าย
มักปรากฏตัวในแบบ..เกือบใช่ 
และชวนให้ต่างเต็มใจ
ปรับเปลี่ยนตัวเองเข้าหากัน
จน “ใช่จริงๆ

• ความเหงาที่ชวนให้อยากมีแฟน 
หรือความอยากมีแฟนที่ชวนให้เหงา

มักพาไปเจอ “คนแก้เหงา” มากกว่า “คนรู้ใจ”
จึงยากจะลงเอยเป็นคนสุดท้าย 
เพราะ “คนสุดท้าย..ไม่ได้อยู่กันเพื่อแก้เหงา”

แล้วก็ไม่ใช่ไปกันรอด เพียงเพราะรู้ใจ 
แต่เพราะพร้อมจะร่วมมือกันถมช่องว่างให้เต็ม 
กับทั้งอดทนนานพอ..
จะเปลี่ยนจากเกือบใช่ให้เป็นใช่จริงๆ

• คนเราชอบรีบร้อนด่วนได้ 
หรือไม่ก็อยากได้อะไรที่เกินตัว 
รู้ทั้งรู้ว่า ‘คนที่ใช่’ 
หมายถึง ‘คนที่เหมาะ’ 
แต่ใจจะไม่รอคนเหมาะ 
เพราะกิเลสสั่งให้หาคนที่ดีที่สุด เร็วที่สุด

ซึ่งก็นั่นแหละครับ 
เป็นสาเหตุว่า
ทำไมถึงไม่เจอคนที่ใช่กันสักที

• คนมีเจ้าของ “ไม่ใช่คนที่ใช่” แน่ๆ
ถ้าคุณฝืนจะยื้อมา
ก็เท่ากับเอาคนที่ไม่ใช่ 
มาบดบังคนที่ใช่

ซึ่งอาจกำลังเดินตามหลังมา 
แค่ไม่กี่ก้าวก็ได้

เพราะ “คนที่ใช่” จะมาเจอกัน
ในเวลาที่คุณ “ไม่มีสิทธิ์” ได้อย่างไร ?

• คนที่ใช่ ไม่ได้แปลว่าของตา ย
ถ้าพฤติกรรมของคุณไม่ใช่
ก็เปลี่ยนเขาหรือเธอจากใช่ “เป็นไม่ใช่ได้เสมอ”

• คนเรา…มักหวงนิสัยเสียๆของตัวเอง
มากกว่าคนดีๆ ที่เข้ามาในชีวิต
คนส่วนใหญ่…จึงดีแต่เก็บส่วนเสียไว้
เพื่อเสียคนดีๆ ไปจากชีวิตกัน

ขอบคุณบทความ : ดังตฤณ