คำสอนของ “อากงเซียนแปะโรงสี” อยากทำมาค้าขายดี ให้จำประโยคนี้ให้ขึ้นใจ

ลื้ออย่ าคิดว่าบินสูงแล้วจะไม่มีวันร่วงหล่นลงมา…!! แม้แต่นกที่บินได้สูงที่สุดในโลก

ก็ยังต้องลงมาแตะพื้นเพื่อนอนหลับพักผ่อน อย่ าได้ดูถูกดูแคลนผู้ที่ด้อยกว่า

ลื้อเคยเห็นมั้ย…? เมื่อตอนที่นกยังมีชีวิตอยู่ มันจะกิน ” ห น อ น “ เป็นอาหาร แต่เมื่อมัน ต า ย

มันก็จะถูก ” ห น อ น “ กินเป็นอาหารเหมือนกัน

ต้นไม้หนึ่งต้น…!! สามารถ ทำเป็นไม้ขีดไฟได้มากมาย แต่ไม้ขีดไฟเพียงหนึ่งก้านก็สามารถเผาป่าได้ทั้งป่าเช่นกัน

ลื้ออย่ ามองข้ามคนที่ด้อยกว่า…!! เพราะหลงตัวเองว่ายิ่งใหญ่กว่า อย่ ามองข้ามลูกค้ารายเล็กๆ ไม่เห็นคุณค่าของพวกเขา

เพราะสักวันหนึ่งเขาอาจเป็นลูกค้ารายใหญ่ของเราก็เป็นได้ พวกดูถูกคนพวกนี้มีเยอะแยะให้เห็นในโลกใบนี้

จงจำไว้คนรวยนั้นหลายคนไม่ได้รวยมาแต่กำเหนิดทุกคน

ลื้ออย่ ามัวคิดว่าเราแข็งแรงไม่มีวันป่วย..!! เพราะ อายุยังน้อย ร่างกายยังสดใหม่

ทำงานหามรุ่งหามค่ำยังไงก็ยังไหว แต่ถ้าล้มป่วยเมื่อไร กำไรมากแค่ไหนก็ไม่คุ้มค่า

ลื้ออย่ ามัวคิดว่าฉันรวย…!! ใช้เงินได้อย่ างฟุ่มเฟือย สักวันเงินเพียงร้อยบาทอาจมีค่ามากมายในวันตกอับก็ได้

ลื้อเคยอ่านนิทานเรื่องขอนไม้กับทองคำมั้ย…?

ขอนไม้แททบไม่มีค่าอะไรเลยถ้าเทียบกับทองคำ

แต่ในย ามที่ลื้อตะเกียกตะกาย เพราะ กำลังจะจมน้ำ

ลื้อต้องการขอนไม้มากกว่าทองคำ ลูกค้าก็เช่นกัน…!!

ลูกค้าบางคนเป็นรายเล็กรายน้อย ซื้อของทีละชิ้นสองชิ้น

หากวันหนึ่งลูกค้ารายใหญ่ล้มลง เหลือแต่ลูกค้ารายเล็กรายน้อย

ลูกค้ารายเล็กรายน้อยที่ซื้อขายกันประจำนี่แหละ

ลื้อจะต้องการ และ นึกถึงเขาเป็นคนแรกๆ

เปรียบเหมือนท่อนไม้ที่จะช่วยให้ลื้อลอยคอได้ ในช่วงที่วิกฤต

เพราะฉนั้น ลูกค้าทุกคนมีความหมาย อย่ าตัดสัมพันธ์

ที่มา : bitcoretech