“นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นกับแม่” จากการให้เงินแม่ทุกเดือน

สำหรับคนที่ต้องเลี้ยงดูพ่อแม่ อย่ าคิดว่าเป็นภาระ เพราะ ลูกที่กตัญญูรู้คุณ รู้จักทดแทนบุญคุณพ่อแม่นั้น จะทำให้ท่านได้อะไรมากกว่าที่คิด ตัวอย่ างเรื่องเล่านี้

หลังเลิกเรียน ผมเห็นอาจารย์กำลังนั่งจดอะไรอยู่บนโต๊ะสีหน้าเคร่งเครียดด้วยความที่ผมสนิทสนมกับอาจารย์ และ ชอบช่วยงานท่านอยู่บ่อยๆจึงเอ่ยปากถาม ” อาจารย์กำลังทำอะไรครับ… มีอะไรให้ผมช่วยไหม

อาจารย์ตอบว่า… ” กำลังตัดรายจ่ายอยู่ ผมต้องจ่ายค่าแม่ครัว คนขับรถ คนสวน ค่าใช้จ่ายในบ้านและให้แม่เดือนละ 1,000 บาท “

ตอนนี้รายได้กับรายจ่ายมันไม่ค่อยสัมพันธ์กันนัก ต้องลดรายจ่ายบางส่วนลงผมเลยพูดว่า ” เงินเดือนที่ให้แม่ 1,000 บาท เอาออกได้นี่ครับ เดือนไหนมีเหลือเยอะค่อยให้ “อยู่บ้านหลังเดียวกัน ค่าน้ำ-ค่าไฟ อาจารย์ก็รับผิดชอบหมด อาหารสามมื้อ อาจารย์ก็จัดให้ท่านเรียบร้อย เสื้อผ้าก็ซื้อให้ใหม่เดือนละชุด ไม่สบายอาจารย์ก็พาไปหาหมอ และ เบิกค่ารักษาได้

อาจารย์ตอบกลับว่า… ” ไม่ได้เลยนะ 1,000 บาท…!! นี่สำคัญที่สุด เพราะเป็นเงินสำหรับ ห ล่ อ เ ลี้ ย ง หั ว ใ จ แ ม่ “ผมฟังแล้วอึ้งอยู่พึกนึง เ งิ น ห ล่ อ เ ลี้ ย ง หั ว ใ จ แ ม่ เพราะ ไม่เคยได้ยินคำนี้อาจารย์พูดต่อว่า… ” ร่างกายต้องการอาหารมาหล่อเลี้ยงให้อิ่ม หั ว ใ จ ของคนเราก็เช่นกัน ต้องมีอะไรมาหล่อเลี้ยง “

ลองนึกดู… คนที่ไม่มีเงินติดตัวเลยนี่เป็นอย่ างไร ใจมันจะหวิวๆ ไม่สดชื่นๆนะ มนุษย์เงินเดือนจะรู้ดี ช่วงปลายเดือนแล้วไม่มีเงินเหลือติดบัญชี มันจะรู้สึกประมาณนั้นแหละ มันเฉาไปจนถึงสิ้นเดือนเลยนะ

แม่อยู่กับเราก็จริง แต่ถ้าแม่ไม่มีเงินอยู่ในมือ หั ว ใ จ ท่ า น ก็ เ ฉ า ท่านก็เฝ้ารอให้ถึงวันเงินเดือนออกเหมือนกัน รับเงินเดือนมาใหม่ๆ หน้าตาสดใสเมื่อทุกสิ้นเดือนพอเงินเดือนออก ก็เข้าไปสวัสดีแม่ บอกแม่ว่า… วันนี้เงินเดือนออกครับ ผมเอาเงินใส่มือแม่ 1,000 บาท แม่ก็ให้พรผมเเล้วเก็บเงินไว้ใต้หมอนไว้อย่ างมีความสุข

วันหนึ่งน้องของอาจารย์ พาภรรย าไป ค ล อ ด ลู ก คุณแม่ก็ซื้อทองให้หลาน ด้วยเงินที่เก็บสะสมไว้ ท่านกอดหลาน และ สวมสร้อยให้พร้อมให้พรพอหลานโตขึ้นพอรู้ภาษา ก็ถามว่าสายสร้อยนี้ใครกันซื้อให้ ก็บอกหลานได้ด้วยความภาคภูมิใจว่า คุณย่ าเป็นคนซื้อให้คนที่อาวุโสที่สุดในบ้าน คือ คุณย่ า เพราะ 1,000 บาทที่เก็บสะสมนี้ทำให้ท่านดูน่าเกรงขาม และ เป็นที่รักของหลานๆ ถ้าคุณแม่ไม่มีเงินจะรับขวัญหลานได้เช่นไร

เห็นไหมล่ะว่าเงิน1,000 บาท ที่เราให้ เป็นบันไดพาแม่ไปสู่ความสุขอีกเหตุการณ์หนึ่ง… วันหนึ่งมีกำนันมาอนุโมทนาบุญที่ห มู่บ้าน แม่ของอาจารย์ก็นำเงินที่ลูกให้ไว้มาทำบุญ

เมื่อกำนันรับเงินเสร็จก็เดินผ่านไปบ้านถัดไปเห็นลุงข้างบ้านก็กำลังเก็บผ้าอยู่ในบ้าน กำนันก็ตะโกนข้ามรั้วเข้ามา… ” ทำบุญสร้างศาลาวัดร่วมกันไหมครับลุง “ลุงข้างบ้านตอบ… ” ลุงไม่มีเงินหรอกลุงอาศัยลูกสาวอยู่ เดี๋ยวเผื่อลูกเขากลับมาทัน จะขอเงินเขาทำบุญนะ เพราะ ลูกเขาไม่ได้ให้เงินเดือนลุงไว้ใช้ไง “

ที่มา :  bitcoretech