Home »
ข้อคิด
»
ต้องอยู่คนเดียวให้ไหว แม้จะไม่มีกำลังใจจากใคร อ่านเพิ่มกำลังใจ
ต้องอยู่คนเดียวให้ไหว แม้จะไม่มีกำลังใจจากใคร อ่านเพิ่มกำลังใจ
อยู่คนเดียวให้ไหว แม้จะไม่มีกำลังใจจากใคร อ่านเพิ่มกำลังใจ
หลักของการใช้ชีวิตในชีวิตของคนเราที่มีความสุขได้ อันดับแรกเราต้องสร้างพื้นฐาน
ของการมีสุขภาพที่ดีไว้ก่อน อาจเรียกได้ว่าเมื่อสุขภาพร่างกาย
ของเรานั้นแ ข็ งแรงอารมณ์ย่อมสดใส ทำให้เรามองโลกในแง่ดี
การที่สุขภาพแ ข็ งแรงจะทำให้เรามีพละกำลังทำอะไร
ก็ได้หลายอย่างในสิ่งที่เราอ ย า กทำ
เราต้องรู้จักที่จะรักตัวเองและอยู่คนเดียวให้มีความสุข เพราะหากวันใดวันหนึ่งที่คนข้างๆ
ไม่ได้ใส่ใจคุณเหมือนเดิมหรือไม่ได้อ ย า กที่จะเดินร่วมทาง
กับคุณอีกต่อไป คุณจะได้ไม่ต้อง เ สี ยใจ
เพราะต่างฝ่ายต่างเลือกทางเดินเป็นของตัวเองกันทั้งนั้น ชีวิตของคนเราไม่เหมือนกัน
ไม่มีใครที่จะสา ม า ร ถ เดินเคียงข้างคุณไปสุดปลายทาง
อย่าให้คนๆ นึงกลายเป็นทั้งหมดของชีวิตคุณ
ความซาบซึ้งที่มี มันทดแทนความผูกพันไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนเป็นคนแปลกหน้า
คนเราทุกคนต้องเรียนรู้ที่จะยิ้ม แม้ว่าในใจของเราจะเ จ็ บแค่ไหนก็ตาม
มนุษย์ทุกคนล้วนมีความเห็นแก่ตัวอยู่กับตัวเอง อย่าไปคาดหวัง
ว่าใครเขาจะดีกับตัวคุณไปจนตลอด
ตัวคุณเองควรที่จะต้องฝึกยิ้มบ่อยๆ และทิ้งสิ่งที่ทำให้คุณไม่มีความสุข
การอยู่ร่วมกันกับผู้อื่นในสังคมนั้น เราอาจจะมีบ้างที่ต้องกระทบกระทั่ง
กับผู้อื่นอยู่บ้าง นับว่าเป็นเรื่องปกติ
แต่เราจะต้องรู้จั ก ดูใจตัวเองเพื่อไม่ให้การกระทบกระทั่งกัน
นั้นนำมาพร้อมความโกรธเ ก ลี ย ดกัน
ใครอื่นอาจจะไม่พอใจเรา โกรธ เ ก ลี ย ดเราได้ แต่เราจงระงับ
และสติเตือนใจตัวเองเสมอว่าอย่าโกรธหรือด่ า ว่าใครก็พอ
อย่าเลือกคบคนเพียงเพราะหน้าตา คนหน้าตาดีไม่ใช่ว่าจิตใจจะดี ไม่ใช่ว่า
จะนิสัยดีเหมือนรูปร่างหน้าตา คนสมัยนี้ชอบมองกันแค่ภายนอก เราต้องรู้จักมอง
ให้ลึกถึงจิตใจที่แท้จริงว่าจริงๆ แล้วเขาเป็นคนอย่างไร
ไม่มีอะไรเหมือนเดิม จงเข้าใจธรรมชาติของมนุษย์
และโลกของเราว่า ทุกสิ่งทุกอย่างล้วน
เปลี่ยนไปในทุกเวลา ทุกนาที ตามกาลเวลา
อย่าเ อ าวิธีการเก่าๆ มาแก้ไขปัญหาใหม่ๆ
แน่นอนคนสองคนรักกันอาจจะไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา อย่า เ อ า แต่ร้องไห้
อย่าเ อ า แต่เรียกร้อง ชีวิตของคนเราจะต้องเดินต่อไปข้างหน้าด้วยตัวของเราเอง
กำแน่นมากเท่าใดก็สูญเ สี ย มาก ลองให้คุณนั้นคิดดูนะว่ายิ่งคุณกำแน่นเม็ดทราย
ก็จะร่วงออกจากมือมาก เช่นเดียวกับคนที่เรากำแน่นเท่าไหร่
นั้นเขาก็จะพ ย า ย า มที่จะออกจากเราไปเพราะความอึดใจ
จงถนอมน้ำใจต่อกันไว้จะดีกว่า
เมื่อใดที่คุณรู้สึกสิ้นหวังอ ย า ก ร้องไห้ ก็ร้องออกมา แต่เมื่อร้องจนพอใจแล้ว
ก็ต้องลุกขึ้นเดินขึ้นมาใหม่อีกครั้ง ในวันข้างหน้าอย่าท้อ
ยุคนี้ต้องสตรองให้ถึงที่สุด มาสู้ไปพร้อมๆ กันนะ
สุดท้ายนี้คนที่เป็นห่วงเรามากที่สุดไม่ว่าเรานั้นจะทุ ก ข์จะสุข
เราผู้นี้จะอยู่ข้างคุณเสมอ ก็คงไม่ใช่ใครเลย นั้นก็คือพ่อแม่ของเรานั้นเอง
พ่อและแม่คือคนที่หวังดีต่อคุณมากที่สุด
อย่านึกถึงท่านทั้งสองเฉพาะตอนที่ไม่มีเงิน
ในสายตาของพ่อแม่ ตัวคุณเป็น เ ด็ กอยู่ตลอดเวลา หากจะทำอะไรลงไปนั้น
ให้ย้อนนึกถึงพวกท่านให้ดีเ สี ย ก่อนที่จะลงมือทำลงไป
เพราะคนที่จะ เ สี ย ใจมากที่สุดนั้นก็ต้องเป็นท่านทั้งสองอย่างแน่นอน
ขอบคุณแหล่งที่มา aanplearn